
میکروپیگمنتیشن کف سر چطور انجام میشود؟
میکروپیگمنتیشن کف سر پوششدهندهی دائمی است و اثر هنری مورد نظر آن شبیه اثر بصری نقاشی نقطهنقطه است که در آن نقاط بین منافذ پوست سر در حال طاسی ایجاد میشوند. این کار را میتوان در حالی که موهای سر بلند هستند یا تراشیده شدهاند انجام داد. تراکم نقاط لزوما مطابق تعداد منافذی که به طور میانگین در بزرگسالان حاوی مو است نیست. سفیدپوستان به طور معمول 50000 منفذ (یعنی 50000 واحد فولیکولی)، آسیاییها به طور میانگین40000 منفذ (یعنی 40000 واحد فولیکولی)، و آفریقاییها به طور میانگین30000 منفذ (یعنی 30000 واحد فولیکولی) دارند. تراکم نقاط ایجاد شده در فرایند میکروپیگمنتیشن کف سر را میتوان طوری طراحی کرد که سایه ایجاد کند و توهم بافت و پرپشتی ایجاد کند تا نتایج دلخواه مدنظر معالج و بیمار به دست آید.
ایجاد انتظار واقعبینانه در اولین جلسهی مشاوره هدفی بسیار مهم است. آنچه بیمار میبیند و آنچه معالج ارائه میدهد باید اهداف اولیهی بیمار را برآورده کند. با این حال، اگر بیمار قصد دارد هدف خود را پس از انجام عمل تغییر دهد و به معالج اصرار کند کف سر او را پرپشتتر کند، باید برای بیمار توضیح که حالت کمپشت مو که بخشی از کف سر دیده میشود رایج است.
ابزارهای فرد معالج رنگدانههای با رنگهای مختلف با انواع فرمولها و تراکمها و ابزارهای دستهبندی با سوزن هستند که در دستهبندی یک تا شش تایی به اندازهها و اشکال مختلف قرار دارند. نیازمندیهای هر ناحیهی هدف بر اساس چندین عامل زیباییشناختی از جمله وجود لک یا اسکار کف سر، رنگ پوست، رنگ مو، میزان موی موجود، رنگ و تراکم رنگدانههای مورد استفاده متغیر است.
فرآیند میکروپیگمنتیشن کف سر با وارد کردن یک قطره کوچک از رنگدانه داخل پوست و درون قسمت بالایی درم با استفاده از ابزار استاندارد خالکوبی انجام میشود که از یک تا شش سوزن را با 100 تا 150 چرخش در ثانیه پشتیبانی میکند، سوزن(ها) باید اپیدرم را سوراخ کنند تا به قسمت بالای درم برسند. عمق ورود سوزن بر اساس «احساس» و قضاوت بصری اپراتور که ضخامت در حال نوسان اپیدرم در نقطهی ورود سوزن را بررسی میکند متفاوت است. هر چه پوست سر ضخیمتر باشد و چربی و زیرساخت پشتیبان بیشتری داشته باشد، تورگور پوستی متفاوتی نسبت به پوست سر آتروفیک یا زخمدار ایجاد میکند و بر آنچه اپراتور هنگام انجام فرایند میکروپیگمنتیشن کف سر احساس میکند و میبیند تأثیر میگذارد. اپراتور حلقهی بازخورد ذهنی ایجاد میکند و مدام کار خود را نسبت به اثراتی که احساس میکند و میبیند منطبق میکند. عوامل دیگری هم هستند که برای جاگذاری مقدار صحیح پیگمنت، در سطح درست و درون کف سر اهمیت دارند.
از آنجا که هر بیمار متفاوت است، هر ناحیهی کف سر متفاوت است و هر نقطهی ورودی نسبت به نقاط قبلی و بعدی متفاوت است، اپراتور آموزش دیده است تا با پیشرفت روند، در هر میلیمتر، قضاوتهای فنی و هنری انجام دهد. اسکارها نسبت به پوست سر آتروفیک یا عادی پیگمنت را خیلی متفاوت حفظ میکنند. غیرمعمول نیست که هر دو حالت طبیعی و غیرطبیعی کف سر در بیماری مشابه یکدیگر باشد. قضاوتهای هنری در مدیریت این امر اغلب به کف سر طبیعی هم کشیده میشوند، زیرا پوستی که سفید است باید با پوست برنزه یا پوست تیرهای که اسکار را احاطه کرده است ترکیب شود.
الگوی نقطهنقطه بر اساس قضاوتهای هنری مورد نیاز در زمانی که فرایند آغاز میشوند اندازههای متفاوتی دارند. اگر رنگدانه فقط در اپیدرم قرار گیرد، فرآیند با شکست روبرو خواهد شد، زیرا رنگدانه در عرض چند روز پس از انجام این روش بیرون خواهد زد. اگر رنگدانه بیش از حد در عمق درم قرار داده شود، فرایند دوباره با شکست روبرو خواهد شد، زیرا در خارج از محدودهی اصلی قرارگیری آن پخش میشود. اگر اندازهی نقاط مشخص باشد ممکن است طوری به نظر برسد که انگار جوهرها همزمان به صورت ترکیبی با هم از نقاط جاری شدهاند و مشخص هستند
اغلب جلسات متعدد فرایند میکروپیگمنتیشن کف سر را توصیه میکنند. تعداد «نقاط» ممکن است در هر جلسه بیش از 40،000 نقطه باشد. جلسات اغلب طولانی هستند و هر جلسه تا هشت ساعت طول میکشد
در ابتدا فرایند میکروپیگمنتیشن کف سر را ارائه دادند، پزشکان مشتاق بودند این خدمات درمانی را ارائه دهند. برنامههای آموزشی رسمی برای آن وجود ندارد، بنابراین پزشکان اغلب تاتوکاران را استخدام میکنند و یا این فرایند را در یوتیوب تماشا میکنند و سپس تلاش میکنند آنچه را که می بینند تقلید کنند. با این وجود، آنچه آنها مشاهده میکنند به تمام متغیرهایی که در بالا بحث شد نمیپردازد. تاتوکاران حرفهای هیچ تجربهای در رابطه با متغیرهای بیماریهای انسانی و یا پوست سر دارای اسکار ندارند. نویسندگان شاهد مشکلات زیاد کار مبتدیانی بودهاند که نشاندهندهی قضاوتهای ضعیف در انجام فنی و هنری فرایند میکروپیگمنتیشن کف سر هستند. جاری شدن رنگدانه و همینطور تغییر رنگ ناشی از انتخابهای ضعیف رنگدانهها و جلسات ضعیف ترمیمی بعد از عمل شایع هستند.